حال دلت که خوب باشد آدم ها همه شان دوست داشتنی اند...
حال دلت خوب که باشد حتی چراغ قرمز هم برایت مکثی دوست داشتنی می شود...
حال دلت که خوب باشد می شوی هم بازی بچه ها و هم صحبت بزرگ تر ها ...
حال دلت که خوب باشد رنگ ها همه خوش رنگ اند...
حال دلت که خوب باشد حتی ابری ترین روزها هم فقط نوید باران می دهند...
حال دلت که خوب باشد همه تو را قشنگ تر می بینند...
کمتر قضاوت میکنی
کمتر میرنجی
زیبایی‌هایی بیشتری را میبینی
حال دلت را خوب کن دوست من...
حال دلت که خوب باشد دنیا، دنیای دیگریست...
یک پلنگ تیزپا و قدرتمند، اگر با هزار کیلومتر سرعت هم بدود؛ باز نمی‌تواند؛ به پرواز درآید.
ولى، یک پرنده کوچک با کمترین سرعت هم پرواز می‌کند. زیرا براى پرواز نیاز به بال داریم؛ نه قدرت و سرعت!
بالِ پرواز ما انسان‌ها، ذهن ماست.
موفقیت، هیچ ربطى به هیکل، زیبایى، جنسیت، قدرت، سن و سال، داخلى و خارجى بودن ندارد!
درصد موفقیت انسان‌ها بستگى به درصد استفاده از قدرت ذهنشان دارد.
حتی اگر گرفتار طوفان مشکلات شوم، هراسی نیست
ﻣﻦ ﺧﺪﺍﯾﯽ ﺩﺍﺭﻡ
ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﻮﺍﻟﯽ ﺍﺳﺖ ...
ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ قلبم ...
کفشهایم را میپوشم...
و در زندگی قدم میزنم
من زنده ام و زندگی ارزشِ رفتن دارد
آن قدر می روم تا صدای پاشنه هایم
گوش ناامیدی را کر کند !
خوب میدانم که گاه کفشها
پاهایم را میزند
میفشرد و به درد میاورد
اما من همچنان خواهم رفت
زیرا زندگی ارزش لنگ لنگان رفتن را نیز دارد
ماندن در کار نیست
گذشته های دردناک را رها میکنم و به آینده نامعلوم
نمی اندیشم
ولی این را میدانم
آینده با گذشته یکسان نخواهد بود
زندگی نه ماندن است نه رسیدن
زندگی به سادگی رفتن است
به همین راحتی،
زندگی چقدر آسان است ...
کاش می شد که به انگشت نخی می بستیم
با ایمان پا بر اولین پله بگذار، نیاز نیست تمام پلکان را ببینى؛
فقط پا بر اولین پله بگذار. به درختان بنگر، هر درخت تنومندى که مى بینى پیش از آن، دانه اى کوچک و اولیه بوده ، آنگاه ریشه، بعد تنه اى تنومند و زنده. درخت همان دانۀ کوچک است با نیروی آرام مقاومى که براى فتح آسمان کمر بسته.
تو کمتر از دانه اى کوچک نیستى؛
بگذار نیروى زندگى در تو بروید و آسمان زندگى ات را فتح کند. فقط کافیست با ایمان پا بر اولین پله بگذارى.
تفاوت آدمها و انسان ها :
آدم ها زنده هستند ، انسان ها زندگی میکنند !
آدم ها می‌شنوند ، انسان ها گوش می‌دهند
آدم ها می‌بینند ، انسان ها عاشقانه نگاه میکنند!
آدم ها در فکر خودشان هستند ، انسان ها به دیگران هم فکر میکنند !
آدم ها میخواهند شاد باشند ، انسان ها میخواهند شاد کنند!
آدم ها، اسم اشرف مخلوقات را دارند ، انسان ها، اعمال اشرف مخلوقات را انجام می دهند
آدم ها انتخاب کرده اند که آدم بمانند...
انسان ها تغییر کردن را پذیرفته اند تا انسان شوند
آدم ها وانسان ها هردو انتخاب دارند..
اینکه آدم باشند یا انسان انتخاب با خودشان است...
نیازی نیست انسان بزرگی باشیم ، انسان بودن خود نهایت بزرگی‌ست...!
زندگی را گر توانستی به کام
یک نفر شیرین کنی...
یا توانستی زمین تشنه ای را
سرخوش از باران کنی...
گر توانستی تو یک مرغ گرفتار از قفس بیرون کنی...
یا توانستی که دیوار اسارت
از بنا ویران کنی...
گر توانستی به خوان رنگیت
یک رهگذر مهمان کنی...
یا توانستی بدون حاجتی هم
ذکر آن یزدان کنی...
گر توانستی لباس بی ریای
عاشقی بر تن کنی...
میتوانی آن زمان
فریاد "انسان" بودنت
بر کوی و بر برزن کنی...
